Такія разлікі змяшчаюцца ў дакладзе «Аб прыярытэтах і доўгатэрміновым прагнозе навукова-тэхнічнага развіцця Еўразійскага эканамічнага саюза», які быў ухвалены на пасяджэнні Калегіі ЕЭК 24 чэрвеня.
Дакументам вызначаны прыярытэтныя напрамкі навукова-тэхнічнага развіцця Саюза:
1. інфармацыйна-камунікацыйныя тэхналогіі,
2. біятэхналогіі, фармакалогія і медыцына,
3. тэхналогіі машынабудавання,
4. тэхналогіі вытворчасці новых матэрыялаў і паліва,
5. новыя тэхналогіі ў сельскай гаспадарцы,
6. тэхналогіі здабываюць галін.
Істотных эфектаў ад пашырэння навукова-тэхнічнага развіцця можна чакаць на часовым гарызонце пяці-дзесяці гадоў. Пры гэтым у рэкамендацыях да дакладу адзначаецца, што фактарамі, якія абмяжоўваюць поўнафарматную рэалізацыю навукова-тэхнічнага патэнцыялу Саюза, з'яўляюцца недахоп мэтавых фінансавых рэсурсаў і кваліфікаванага персаналу ў прарыўных галінах тэхніка-эканамічнага развіцця.
Асноўная задача доўгатэрміновага навукова-тэхнічнага развіцця дзяржаў ЕАЭС у найбліжэйшыя дваццаць гадоў складаецца ў тым, каб падняць эканоміку краін-удзельніц у іерархіі сусветнага падзелу працы да ўзроўню вытворцы і экспарцёра сярэдне- і часткова высокатэхналагічнай прадукцыі.
Каб дамагчыся паскарэння навукова-тэхнічнага развіцця, неабходна пашырыць кааперацыю паміж дзяржавамі ЕАЭС, што прадугледжвае стварэнне новых рынкаў і вытворчых ланцужкоў, якія забяспечваюць іх, замяшчэнне імпарту з трэціх краін унутранымі пастаўкамі, развіццё скразных лічбавых тэхналогій і іншае. У гэтым выпадку будзе забяспечана максімальная эфектыўнасць адзінага рынку Саюза і рэалізацыя яго магчымасцяў для бізнесу і спажыўцоў, сфарміравана «тэрыторыя інавацый» і ажыццёўлены навукова-тэхнічныя прарывы, раскрыты патэнцыял інтэграцыі для людзей, павысіцца іх дабрабыт і якасць жыцця.
Узаемадзеянне паміж навукова-тэхналагічнымі комплексамі дзяржаў-членаў можна выбудаваць на аснове партнёрства паміж кампаніямі, якія працуюць па сферах пераважнай спецыялізацыі эканомік, і/або з навуковымі арганізацыямі.